نزدیک ساعت هفت و نیم بود که از خواب بیدار شدم و دیدم هوا هنوز کمی تاریکه. کمی به ساعت و زنگی که برای بیدار کردن من زد شک کردم ولی وقتی پنجره رو باز کردم نمیدونید که چه احساس قشنگی بود. بارون! اونم به چه شدت و قدرتی!
شاید خیلی ها تعجب کنن که بارون دیدن این همه ذوق کردن نداره که، ولی برای ما تهرانی ها که زیاد از این نعمت بهره نمی بریم این یه پدیده خارق العادس.
راستی حالا ما که از اوایل مهرماه با معضل آلودگی هوا درگیر بودیم تکلیف این دودهایی که تو آسمون بودن و بعضی کارشناسان میگفتن که به چندین تن(هزار کیلو) میرسیدن الان کجا رفتن؟! من که با اطلاعات کم خودم فکر میکنم که حتما وارد آبهای زیرزمینی شدن. حالا که قرار بود وارد ریه هامون بشن و نتونستن فکر کنم تصمیم گرفتن که برت تو معدمون و از اونجا تخریب کنن.
استاد شهاب مرادی پارسال تو صفحه اینستاگرامش نوشته بود که: در مورد آلودگی هوای تهران این سطح از بی مدیریتی و بی کفایتی شرم آور و از اون بیشتر حیرت انگیزه.