سلام
دیشب به لطف برادر بزرگترم و به درخواست اون از یه هیئت مذهبی دعوت شده بود که بیان خونمون و بخونن و آش بخورن!!
با اینکه خودم از عنفوان کودکی تو همین هیئت ها و مراسمات مذهبی بزرگ شدم ولی از یه جهاتی ناراحت بودم که توی این مراسم حضور دارم.
اول یه توضیح بدم که بعضی هیئتهای هموطنهای آذری به این صورته که همه یا اکثر حضار آن باید بیان و چند خط در زمینه موضوع و شخصی که تو اون جلسه بهش متوسل شدن بخونن.
حالا ناراحت از چی؟
از همین سبک هیئت. تا میای و به صدای یه نفر عادت کنی و حالی بهت دست بده طرف مجبوره میکروفونو تحویل بده و روضه ش تموم نمیشه. به نظرم این خیلی بده.
از جهت دیگه سن بالای حضار بود که حسابی آزارم میداد و فکرمو مشغول کرده بود. باورتون نمیشه ولی شاید اگه میانگین سنی افراد رو حساب میکردی با حضرت نوح یکی میشد!!!
نه!
این هیئت نبود یه دور همی با موضوع امام حسین بود. کاری به درستی و غلطیش ندارم. در هر صورت مقدس بود چون اسم ابی عبدالله رو روش داشت. ولی قاعدتا باید کیفیتش بیشتر میشد.
