بار زندگی...

وه چه سنگین است بار زندگی

از ازل تا آخرش درماندگی

بی جهت گویا به دنیا آمدیم

حاصل یک عمر شد شرمندگی

#شرمندگی #بار_زندگی #درماندگی 

گفت: حسین جان

گفتم: بده ذکری که دوای همه درد است

اعجاز نماید همه جا....

گفت: حسین جان !❤️

گفتم: که رهی نیست مرا جانب معشوق

من با چه روم کرب و بلا.......

گفت: حسین جان !❤️

گفتم: که بگو ناب ترین ذکر خدا چیست؟

 از روز ازل در دو سرا.....

گفت: حسین جان ! ❤️

گفتم: که خدا سخت غضب کرده چه گویم؟

تا آنکه شود باز رضا ..........

گفت: حسین جان !❤️

گفتم: چه بود ذکر شهیدان که ز رحمت 

زهرا همه را کرده سوا....

گفت: حسین جان !❤️

گفتم: چه کنم تا که شوم اهل ولایت؟

تا آن که رسم من به خدا..........

گفت: حسین جان❤️

ﺯﺧﻢ ﺩﻭﺳﺖ !

ﭼﻮﭘﺎﻧﯽ ﻫﺮﺭﻭﺯﮐﺎﺳﻪ ﺷﯿﺮﯼ ﺟﻠﻮ ﺳﻮﺭﺍﺧﯽ می گذﺍﺷﺖ
 ﻣﺎﺭﯼ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻣﯽ آمد
ﺷﯿﺮرا ﻣﯿﺨﻮﺭﺩﻭسکه ﺍﯼ ﺩﺭﺁﻥ ﻣﯿﺮﯾﺨﺖ . ﭼﻮﭘﺎﻥ ﻣﺮﯾﺾ ﺷﺪ
 .ﺑﻪ ﭘﺴﺮﺵﮔﻔﺖ ﻫﻤﺎﻥ ﮐﺎﺭﺭﺍ ﺑﮑﻨﺪ . ﭘﺴﺮﻭﺳﻮﺳﻪ ﺷﺪﻭﺧﻮﺍﺳﺖ ﻣﺎﺭﺭﺍﺑﮑﺸﺪﻭﺗﻤﺎﻡ ﺳﮑﻪها رﻭ برﺩﺍﺭﺩ . ﻫﻤﯿﻦ ﮐﺎﺭرا ﮐﺮﺩ . ﻭﻟﯽ ﻣﺎﺭﺯﺧﻤﯽ ﺷﺪ
ﻭﭘﺴﺮرا نیش ﺯﺩﻭ پسر ﻣﺮﺩ .
ﭼﻮﭘﺎﻥ ﻣﺪﺗﯽ ﺑﻌﺪ ﺑﯽ ﭘﻮﻝ ﺷﺪﻭ ﺑﻪ ﺭﺳﻢ ﻗﺪﯾﻢ، ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﮐﺎﺳﻪ ﺷﯿﺮﯼ
ﺟﻠﻮﺳﻮﺭﺍﺥ ﮔﺬﺍﺷﺖ .ﻣﺎﺭ ﺷﯿﺮرا ﺧﻮﺭﺩﻭﺳﮑﻪ ﺍﯼ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺩﺍﺩ ﻭﮔﻔﺖ: ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﺩﯾﮕﻪ ﺑﺮﺍیم ﺷﯿﺮﻧﯿﺎور چون نه ﺗﻮ ﻣﺮﮒ ﭘﺴﺮﺕ را فراموش می کنی
ﻭ ﻧﻪ ﻣﻦ ﺩﻡ ﺑﺮﯾﺪﻩ م را
 ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﻝ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺯﺧﻢ ﮐﻬﻨﻪ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﺷﻮﺩ .

ﺩﻟﺘﺎﻥ ﻋﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺯﺧﻤﯽ...

از کانال خانم سوسن حسنی دخت برداشتم. همان گوینده خبر تلویزیون

شب جمعه و شب متعلق به حضرت سیدالشهدا

با یاد روضه های  شما گریه میکنم
با هر مصیبتت به خدا گریه میکنم
مداح هیاتت که دلم را سبک نکرد
در خلوت خودم به طور جدا گریه میکنم

بماند بقیه اش . . .

کوتاه کن کلام ... بماند بقیه اش

مرده است احترام ... بماند بقیه اش

 

از تیرهای حرمله یک تیر مانده بود

آن هم نشد حرام ... بماند بقیه اش

 

هر کس که زخمی از علی و ذوالفقار داشت

آمد به انتقام ... بماند بقیه اش

 

شمشیرها تمام شد و نیزه ها تمام

شعری بسیار زیبا در مورد این روزهای ایران و عربستان

خورشید به گود آمده سرگرم قنوت است

این آل سعود است که در حال سقوط است

هستند شیاطین همه درگیر تبانی

ایران شده آماده ی یک جنگ جهانی

آماده شده لب بزند جام جنون را

شعری بسیار یبا برای این شبهای محرم

دوستانی که این روزهای عزیز توفیق دارند هیئت برن ازشون عاچزانه درخواست میکنم که برای همه، مخصوصا جوونا دعا کنند. این چند بیت هم به عشق این شبها:

جای گله ز فاصله ها گریه می کنم
با نام سیّدالشّهدا گریه می کنم

من که تمام عمر ز داغت گریستم
در بین قبر هم چه بسا گریه می کنم

باید هزار سال برای تو گریه کرد
قدر هزار سال تو را گریه می کنم

من سمت روضه می روم و عابری به من
می گوید: "التماس دعا " گریه می کنم

تو خواستیّ و حاجت من شد روا حسین
بر نذر های گشته ادا گریه می کنم

حالا تو بخش بخش شدی «ح» شدیّ و «سین»
حالا تو را هِجا به هِجا گریه می کنم

تو در ازای اشک به من کربلا بده
من در ازای کرب و بلا گریه می کنم

به قطره قطره ی اشکم ملک خورَد غبطه

حسین جان ....


دوباره بغض و کمی آه، علتش این است
حرم نرفته بمیرم...خجالتش این است
«سلام می دهم از بام خانه سمت حرم
ببخش نوکرتان را بضاعتش این است»
هنوز توبه نکرده، مرا خرید آقا
محبت و کرم یار سرعتش این است
به ذکر و نام قشنگش لبم شده شیرین
تمام لذت فرهاد و خلوتش این است
رقیق شد دل آلوده از گناهم باز

گر جگر خشک شود، خشکی لب ها حتمی ست

گر جگر خشک شود، خشکی لب ها حتمی ست

رفتن ناله ی لب تشنه به بالا حتمی ست

آب اگر یافت نشد، مرگ ربابِ بی شیر

بر سر درسِ جگر سوز الفبا، حتمی ست

قطره ی آب اگر نذرِ سر او بکند

بر علی اصغرمان معجزه ای سا، حتمی ست

بدنِ غیرت اگر که عرق سرد کند

یک کربلا بده...

یک کربلا بده همه ی هستی ام بگیر
یک کربلا بده به من اصلا بگو بمیر
یک کربلا بده طلبت بیشتر بکن...
یک کربلا به راه خدا بر من فقیر.. .

--------------------------------------------
آقا برای کرب وبلا زار می زنم
از فرط هجر کرب وبلا جار می زنم
این آخرین امید دل خسته ی من است
دست طلب به نام علمدار می زنم

تو میروی و خدا از دلت خبر دارد

[با اندکی تاخیر...]

حسین قافله ات نیّتِ سفر دارد
تو میروی و خدا از دلت خبر دارد

برای بدرقه اُمّ البنین هم آمده است
به جای مادرتان دست بر کمر دارد

مسیرتان،زیاد است و دخترت کوچک
برای دختر تو این سفر خطر دارد

برای قاسم از اینجا زره ببر آقا
برای پیکر او سنگها شرر دارد

میان قافله ات جا که هست با زینب
بگو که چادر و معجر اضافه بر دارد

بیا حسین عوض کن تو ساربانت را
گمان کنم که به انگشترت نظر دارد

بیا برای خودت هم کفن بخر آقا
ثواب دارد عزیزم کجا ضرر دارد

بـر مشامم می رسد هر لحظه بوی کربلا

بـر مشامم می رسد هر لحظه بوی کربلا
صاحب من، راهی ام کن سمت کوی کربلا

داغ دیدار حرم شد عقده ای روی دلم
بر دلم ترسم بماند آروزی کربلا

آبرویم را بخر ای شاه من خون خدا
می شوم صاحب مقام از آبروی کربلا

از شمیمِ ذره ای از تربت صحن حسین
کـل عالم را گرفته عطر و بوی کربلا

طوف شش گوشه برای بنده ات از واجبات
قبله ام گشته خـدایـا رو به روی کربلا

تشنه ی آب فراتم ای عجل مهلت بده
تــا بنوشم قطره آبی از سبوی کربلا

صحبت و حرف و کلام من فقط باشد همین
هر کجا در هر مکانی گفت و گوی کربلا

نوکرت خواهشی دارد اجابت می کنی؟
اربعین هر ساله آید او به سوی کربلا

دو بیتی

یک حسین گفتم و یک عمر نمک گیر شدم
بر در خانه ارباب زمین گیر شدم
شکر لله که شد روزی ما روزی تو 
من جوان بودم و در روضه ی تو پیر شدم

پیش تو گیریم، نداریم جا...

نیست غمی شوق شما تا که هست
هست گدا، سفره ی آقا که هست

گفت به مجنون که چه داری برو
گفت در این دل غم لیلا که هست

هرچه بلا هست چه غم باک نیست
بر سر ما سایه ی مولا که هست

پیش تو گیریم، نداریم جا
خب قسم حضرت زهرا که هست

خصم کجا و حرم دخترش
بر سر آن پرچم سقا که هست

((شکر امیر آمد و نعم الامیر))
((دست تهی آمده دستم بگیر))