اندکی تأمل

از همان زمان که "نامه" های بلند بالا شد "پیامک"

"پیامک" شد "استیکر"

از همان زمان که "چای کیسه ای" را 

به "چایی لاهیجان" دیر دم خودمان ترجیح دادیم!

از وقتی "فست فود"

 جای ساعتها  "قل قل قرمه سبزی" روی  "اجاق گاز "مان را گرفت!

از همان موقع که "همه فصل" همه "میوه" ای در اختیارمان بود و یک فصل "انتظار" نکشیدیم تا میوه ی "نوبرانه" مان برسد!

همه چیز باید دم دستمان باشد حتی اگر فصلش نرسیده باشد!

از وقتی هر چیز را "سریع" خواستیم!

از وقتی هرچیز را "آسان" به دست آوردیم!

و اگر آسان بدست نیامدنی بود "رهایش" کردیم

"صبر" و  "انتظار" برایمان کسالت آور و بی معنی شد!

و تو انگار نه انگار

من پیر شدم از غم هجران و تو انگار نه انگار

اشکم شده چون سیل خروشان و تو انگار نه انگار

ای یار،کجایی؟ ز فراقت رخِ این شهر کبود است

یک شهر شده بی تو پریشان و تو انگار نه انگار

گیسوی من و حسرت دستان تو و درد به جانم

آشفته شده زلفم و دستان تو انگار نه انگار

چشمان من از گریه پر از خون شده اشکم دم مشک است

سو رفته ز چشم من و چشمان تو انگار نه انگار

گویند که دیوانه شدم،عقل ندارم و در این شهر

از بس که زنم پرسه ی بی جان و تو انگار نه انگار

هر روز روم کنج همان کافه ی معروف قدیمی

یک قهوه خودم نوشم و فنجان تو انگار نه انگار

بازم غمِ تنهایی و این کافه،دو فنجان و نبودت

من پیر شدم از غم هجران و تو انگار نه انگار

منبع:http://abaan.blog.ir

جواب بدی ، بدی است

می گویند با هر کسی باید مثل خودش رفتار کرد 

ولی اگر سگی شما را گاز گرفت شما هم باید گازش بگیری؟