همیشه این مرد برام الگوی ادب و متانت بین ورزشکارها و مخصوصا فوتبالیستها بود. یادش بخیر اون زمونی که سرمربی استقلال تهران بود خیلی دوست داشتم تا بازی تموم بشه و منصور خان پورحیدری بیاد و با ادبیات منحصر بفردش درباره بازی توضیح بده...
نمیدونم چرا ولی تا اونجایی که یادم میاد همیشه خدا از تیمش ناراضی بود و با بهترین بردها هم بازم ازش شکایت میشنیدی. شکایت از همه بازیکنهای ریز و درشت. خیلی بچه بودم که آقای پورحیدری سرمربی استقلال بودن ولی همیشه ادبیات ناراضی از تیم صحبت میکردن!
قریب به مضمون مصاحبه بعد از بازی این آدم بزرگ با وجود پیروزی استقلال: همه چی عالی بود، بازیکنها،زمین مسابقه ، تیم داوری، تماشاچی های خوبمون ، خبرنگارها ، تیم حریف ، منهای تیم استقلال!